مریم خروشی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر ، اثربخشی مهارتهای ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوههای خودکنترلی نوجوانان دختر دوره اول متوسطه است. روش: جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 95-94 میباشند و نمونه آماری را تعداد 30 نفر از دانشآموزانی تشکیل دادند که به روش نمونهگیری (در دسترس) انتخاب و بهطور تصادفی در ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر ، اثربخشی مهارتهای ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوههای خودکنترلی نوجوانان دختر دوره اول متوسطه است. روش: جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 95-94 میباشند و نمونه آماری را تعداد 30 نفر از دانشآموزانی تشکیل دادند که به روش نمونهگیری (در دسترس) انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورداستفاده در این تحقیق پرسشنامه خودکنترلی تانجی بود. طرح تحقیق، نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و گروه کنترل بود، ابتدا برای هردو گروه پیشآزمون اجرا گردیده، سپس مداخله آزمایشی (مهارتهای ارتباطی) برای گروه آزمایش در طی 10 جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) به اجرا درآمد. پس از اتمام برنامه درمانی، پسآزمون اجرا گردید. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافته ها : نتایج نشان داد که مهارتهای ارتباطی باعث افزایش شیوه های خودکنترلی (P<0/05) پسآزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است. نتیجه گیری: آموزش مهارتهای ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوههای خودکنترلی نوجوانان دختر تأثیر دارد.
مریم خروشی؛ خدیجه اعراب شیبانی
دوره 3، شماره 2 ، اسفند 1396، ، صفحه 147-157
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر ، اثربخشی مهارتهای ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوههای خودکنترلی نوجوانان دختر دوره اول متوسطه بود.روش: جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 95-94 بودند و نمونه آماری را تعداد 30 نفر از دانش آموزانی تشکیل دادند که به روش نمونه گیری (در دسترس) انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر ، اثربخشی مهارتهای ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوههای خودکنترلی نوجوانان دختر دوره اول متوسطه بود.روش: جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 95-94 بودند و نمونه آماری را تعداد 30 نفر از دانش آموزانی تشکیل دادند که به روش نمونه گیری (در دسترس) انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورداستفاده در این تحقیق پرسشنامه خودکنترلی تانجی (2004) بود. طرح تحقیق، نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود، ابتدا برای هردو گروه پیش آزمون اجرا گردیده، سپس مداخله آزمایشی (مهارت های ارتباطی) برای گروه آزمایش در طی 10 جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) به اجرا درآمد. پس از اتمام برنامه درمانی، پس آزمون اجرا گردید. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها : نتایج نشان داد که مهارت های ارتباطی باعث افزایش شیوه های خودکنترلی (0/05<P) پس آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شد.نتیجه گیری: آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر شیوه های خودکنترلی نوجوانان دختر تأثیر دارد